Çocuğunuza Bağımlı Değil Bağlı Olun

Evimizi şenlendirip yuvamıza neşe getiren, mutluluğumuzu katlayıp hayatımıza amaç veren olmazsa olmaz bir tanecik yavrularımız. Onlar hayatımıza sonradan girdiler. Fakat sanki her zaman bizimlelermiş de yaşantımıza sonradan dahil olmamış gibiler öyle değil mi? Bu hissiyat çocuklarımızı hayatımızın odak noktasına koymamızdan, onları çok sevmemizden, ve onlara çok düşkün olduğumuzdan ileri geliyor. Bu da gayet normal. Yer yüzünde yaşayan tüm canlıların yavrularına olan bağlılığını düşünürsek, insanoğlunun da çocuklarına değer vermemesi elbette düşünülemez.

Çocuklarımıza bağımlılığımız bazen o kadar ileri gidebiliyor ki onlara bağlı değil bağımlı oluyoruz. Bağlı ile bağımlı olmak arasındaki ufak ayrımı yapamıyoruz çoğu zaman. Bunun en büyük sebebi ise, hiç şüphesiz onlara karşı duyduğumuz aşırı sevginin bir bedeli oluyor.

bebek resmi, tatli bebek


Bağlı olmak ile bağımlı olmak arasındaki ayrımı kısaca açıklayacak olursak,

Bağlı olmak


Tabi olmak, emri altına girmek yada yanında bulunmaktan hoşlanmak anlamlarına geliyor. Ebeveynlerin çocuklarına bağlı olması çocukların gelişmesine ve sosyalleşmesine önemli katkı sağlıyor. Yani her aile çocuklarına bağlı olmak durumunda. Ki zaten de çoğu aile de durum böyle.

Bağımlı olmak


Başka bir otoritenin gücüne ve yardımına bağlı olan yada özerkliği (özgürlüğü) olmayan anlamına geliyor. Bağımlı olma durumu olan ebeveyn ve çocuk ilişkilerinde sağlıklı bir gelişim söz konusu değildir. Sürekli ebeveynlerine bağımlı olan çocuğun kişisel gelişiminde problemler olabilir. Ve bu problemler de kendini en çok asosyallik ve öz güvensizlik olarak dışarı vuruyor.

Ailesine bağlı olarak büyüyen çocuk zaman geçtikçe dış dünyayı keşfe başlayacak ve kendisini büyüten ailesinin de diğer aileler gibi sıradan bireyler olduğunun idrakine varacak. Yaşıtlarının da kendisinin geçtiği aşamalardan geçtiğinin farkına vararak, hayata karşı tek başına mücadele etmesi gerektiğini anlayacak. Bu da ona ergin bir birey olarak kendini gerçekleştirme konusunda önemli bir yol kat ettirecek. Hayata karşı kazandığı her zaferde öz güveni artacak ve yeni işler başarma konusunda kendisinde güç bulacak. Zaman geçtikçe de hayatı tamamen kucaklayıp ipleri eline alacak. Artık kontrol mekanizması kendisi olacak. Yıllardır arkasında olan ve kendisine güç veren ailesine olan bağlılığını kaybetmeden, yalnız araya küçük ve görünmez bir set çekerek ailesinden ayrılarak, kendi hayatına ve yeni başlangıçlara yelken açacak.

Ailesine bağımlı olarak büyüyen çocuk ise hiçbir zaman kendisi gibi olamamıştır. Sürekli yanında birileri ona ne yapması gerektiğini söylemiş. Hatta söylemekle yetinmemiş onun yerine geçip yapılması gerekeni yapmıştır. Çocukluktan ergenliğe sürekli sıkı takiple büyümüş “sen daha küçüksün anlamazsın” gibi söylemlerle saf dışı bırakılarak fikirleri dinlenmemiştir. Kendini ifade edememiş ve öz güveni sıfırlanmıştır. Yeniliklere son derece kapalı ve dar bir çevrede yaşamıştır. Hayatında olabilecek değişikliler ebeveynlerinin gözetim ve denetimi altında olmuş ve kendisine inisiyatif alma gibi bir hak dahi verilmemiştir. Kendi düşünceleri ve yapmak istedikleri yoktur. Her şey daha önceden ailesi tarafından planlanmış ve önüne koyulmuştur. Tercih etme yada ret etme şansı yoktur. Çünkü ebeveynlerince onun için en doğru olan odur.

Çocuklarımız bir gün büyüyecek. Kozalağından çıkıp kelebek olarak yeni bir başlangıç yapan tırtıl gibi kendi hayatı için havalanacak. Çocuklarına bağımlı olan ebeveynlerin bunu artık görmesi ve kabullenmesi gerekiyor. Zira çocuklarımıza olan bağımlılık onlara karşı duyduğumuz aşırı sevgiden meydana gelse de bu sevgi onlara zarar veriyor. Çocuklarımıza zarar vermek istemeyiz öyle değil mi? O zaman yapılması gereken şey, her ailenin anne baba ve çocuk ilişkilerini gözden geçirmesi ve varsa bir hataları düzeltme yoluna gitmesi gerekir.

Çocuklarımıza vereceğimiz en güzel hediye, bırakabileceğimiz en büyük miras, onlara kendi hayatlarını kurabilme becerisi kazandırmak ve güzel ahlaklı olarak yetiştirmek olacaktır.






Yorumlar

  1. Mükemmel bir konuya deginmissiniz. Umarım bu ayrımı hayata geçirip farkına varmadan zarar vermeyiz çocuklarımıza. Paylaşım için teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ediyorum. Bende bu ayrımı dikkatli bir şekilde uygulamaya özen gösteriyorum. En kötüsü sizin değindiğiniz gibi çocuklarımıza farkında olmadan zarar vermek.

      Sil
  2. Kızım bana değil de ben kızıma bağımlıyım valla :) Ve hayatta kazanılan en güzel bağımlılıktır evlatlar. Kötü olmayan şeylere bağımlı olmanın hiç kimseie bir zararı olmaz. Yeter ki nefsimizi doğru yerde ve yerinde kullanabilelim diorum ben :) saygilar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ediyorum. Aile ve çocuk uzmanlarının düşüncesi bağımlılık safhasından bağlılık safhasına geçebilmek. Biz çocuk sahibleri için zor bir seçim. Ama çocuklarımız için katlanmamız gerek.

      Sil
  3. Dostum guzel bir konuya deginmissin. Kalemine sağlık..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Yazı ile alakalı yorum yaparak değerli fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum. Şimdiden teşekkürler.

Bizi Takip Edin